و خدایی که دل آشوبیم را به دل آرامی بدل میکند....

از دنیا سهمی نمیخواهم...

جز حوضچه ای خیالی ...

که ماهی هایش ، همیشه جست و خیز کنند...

از دنیا چیزی نمیخواهم...

جز هوهوی بادی...

که می وزد به زندگی...

شعرهای من

>>>>>>>>>>>

 نمیدونم چرا همش یاد ماه رمضونای سالای پیش می افتم

انگار همش دوس دارم برگردم به عقب...برعکس همیشه ...

ی چیزی و گم کردم ...

همه چیز امسال بهتر از  سالهای قبله...

جز همون گمشده ی ذهن  و روانِ من...

پیداش میکنم...

زهرا نیستم اگه بذارم حالم همینی که هست باقی بمونه...

به قول این عکسه: